بیوگرافی شاهین نجفی
شاهین نجفی (۱۳۵۹ در بندر انزلی) شاعر[۱] و خوانندهٔ ایرانی مقیم آلمان است. وی تا پیش از مهاجرت به آلمان فعالیت در موسیقی را از سال ۱۳۷۹ در سبک های پاپ و راک آغاز نمود
شاهین از سال ۱۳۸۴ به آلمان مهاجرت کرد و تاکنون به فعالیت خود در موسیقی‌های رپ و راک ادامه می دهد. در ترانه‌های شاهین نجفی، آمیزه‌ای از اعتراض به حکومت مذهبی، فقر، زن‌ستیزی، سانسور، اعتیاد، دروغ، اعدام و کودکان کار را می‌توان دید. او تلاش می‌کند که عناصر شاعرانه و ادبی و اصطلاح‌های فلسفی و سیاسی در ترانه‌هایش حضور داشته باشند
سال‌های آغازین
شاهین نجفی زاده سال ۱۳۵۹ در بندر انزلی است و در گیلان زندگی می‌کرده‌است. وی زمانی که شش سال داشته است پدرش را از دست می دهدو بعدها نیز با اعتیاد برادرش روبه رو می شود. از این رو دوران کودکی را با سختی های گوناگون پشت سر گذاشت. او از نوجوانی به سرودن شعر و ترانه روی آورد و از هیجده سالگی نواختن ساز گیتار را در سبک‌های کلاسیک و فلامنکو نزد اساتید این ساز همانند سهراب فلک انگیز، فرزاد دانشمند و حامد حمیدی آموخت. وی آوازهای هارمونی و سلفژ را نزد استاد سنگاچینی و استاد فریدون پوررضا آموخت و سپس آواز خواندن را در سبک‌های راک و اسپانیولی در ایران به صورت زیرزمینی آغاز کرد و با چند گروه مختلف همکاری کرده‌است. وی دانشجوی رشته جامعه شناسی بوده است و نظر خود را در محیط دانشگاه به طور صریح بیان می کرده است. از این جهت وی را به علت هنجار شکنی از دانشگاه اخراج کردند.
مهاجرت به آلمان
پیش از مهاجرت به آلمان مدتی سرپرست یک گروه موسیقی زیرزمینی در ایران بود اما پس از دومین اجرا، ممنوع الصدا شد. [۶] وی در آلمان سرپرستی گروهی به نام «اینان» را نیز بر عهده داشت. وی سپس به گروه تپش ۲۰۱۲ پیوست. با پیوستن او به این گروه و اجرای شعرهای سیاسی-اجتماعی‌اش، گروه تپش ۲۰۱۲ بیش از پیش مورد استقبال مخاطبان و رسانه‌های فارسی‌زبان قرار گرفته است
صفحه ای از شماره ۱۹۱۹۴ روزنامه کیهان که در دوشنبه، ۸ مهر ۱۳۸۷ منتشر شد، به انتقاد از فعالیت گروه تپش ۲۰۱۲ پرداخت. روزنامه کیهان در این شماره خود با عنوان «برقراری دموکراسی با دایره و تمبک»، در مورد گروه تپش ۲۰۱۲ این چنین نوشت:
شاهین نجفی در تاریخ ۱ می ۲۰۰۸، یعنی روز جهانی کارگر، آلبومی به نام ما مرد نیستیم را با همکاری گروه تپش ۲۰۱۲ منتشر ساخت. این آلبوم به طور رسمی آغاز حرفه وی در موسیقی رپ فارسی بود. این آلبوم بیشتر از هر آلبومی که تا پیش از آن در سبک رپ فارسی منتشر شده بود، مخاطب و شنونده جذب کرد.
| « | چندی است مخالفین جمهوری اسلامی اهداف براندازانه خود را در دانشگاه ها و در قالب تشکیل گروه های موسیقی دنبال می کنند.
اخیراً برخی از وبلاگ های دانشجویی اپوزیسیون با گرایش مارکسیستی، بیانیه ای از یک گروه موسیقی با عنوان تپش ۲۰۱۲ منتشر کرده اند که در آن از راه اندازی کمپین یک میلیون امضا (!) خبر می دهد این گروه خود را گروهی متشکل از تعدادی جوان ایرانی و آلمانی معرفی می کند که وابسته به هیچ حزب و گروهی نیست. اعضای این گروه هدف خود از تشکیل چنین محفلی را تلاش برای جمع آوری امضا و ارائه آن در سالروز حقوق بشر (۱۰ دسامبر) به پارلمان اروپا در بروکسل اعلام کرده اند تا توجه مطبوعات و رسانه های بین المللی را به شرایط حاکم در ایران و به اصطلاح نارضایتی مردم جلب کند». در بیانیه این گروه آمده است: گروه تپش ۲۰۱۲، با موسیقی، ویدئو و کنسرت برای حقوق بشر در ایران فعالیت می کند» نکته مهم دیگر در خصوص این تشکل آن است که پارلمان اروپا نیز از این طرح اعلام حمایت نموده است. گفتنی است استفاده از ترانه ترفند جدید گروه های مخالف نظام برای جذب دانشجویان است |
